Spelen is een inspiratiebron voor wetenschappers; de wetenschap is voortdurend betrokken bij het maken van games.Wetenschapper John Horton Conway had de vurige wens om de dynamiek van het leven te vinden in een wiskundige simulatie...
The Matrix, De Lego Film en Alice in Wonderland hebben een ding gemeen: de hoofdpersonen Neo, Emmet en Alice zijn verdwaald tussen twee verschillende werelden van realiteit en surrealisme. Ze raken meer en meer vertrouwd in de ‘vreemde’ wereld en hun rol daarbinnen...
Via boeken en films kunnen we ons verliezen in andere werelden, tijden en avonturen; we worden uitgenodigd om in andermans huid te kruipen. In games kunnen we een actieve rol spelen om (nieuw) inzicht te verkrijgen in de omstandigheden van een ander...
Als kind had ik een hekel aan het bordspel Scrabble. Het maakte mijn handicap met letters en woorden zichtbaar. Ik wist toen nog niet dat ik dyslectisch was. Scrabble spelen betekende voor mij dat mensen ongeduldig op me wachtten terwijl ik koortsachtig zocht naar woorden en betekenis...
Tijdens het spelen van spelletjes zijn extreme emoties, zoals agressie, egoïsme, machtswellust en ook sadisme legitiem – zelfs welkom omwille van het spel. Deze taboe-emoties mogen we volledig ondergaan en ervaren...
In veel games spelen goed en slecht een grote rol. Door goed en slecht verder uit elkaar te trekken kan in het spel moraliteit beter worden onderzocht. Extreem overdrijven wordt juist ingezet om de ervaring zinvol te kunnen maken. De zin in onzin..
In het spel beweren we vaak dat verliezen te wijten is aan pure pech. En als we winnen, hebben we het spel daarentegen perfect gespeeld – mazzel of toeval speelt dan opeens geen rol. Kans of toeval – een kaart uit een stapel, een gerandomiseerd algoritme of de dobbelsteen...
Competitie is een van de ingrediënten die een spel aantrekkelijker kunnen maken, net zoals peper een gerecht extra smaak of pit geeft. Er bestaan ook spellen zonder competitie, zoals een spel met een open einde...
Ik ben slecht in Engels en nog slechter in Engels schrijven. Daarom ging ik in 2012 naar het taleninstituut Regina Coeli (ook bekend als de nonnen van Vught) voor een vijfdaagse cursus, om mijn Engels te verbeteren...
Wanneer spelers terugblikken op een gespeeld spel, herinneren ze zich vaak de vrijheid om eindelijk eens niet altijd het goede te doen zoals het hoort, maar bewust de ‘slechterik’ te mogen zijn of schaamteloos hebzuchtig aan de macht zijn...