In Agazarians theorie zijn zowel individuen als groepen levende menselijke systemen. Wat voor groepen geldt, geldt voor individuen en omgekeerd.
Misschien vind ik dit wel het belangrijkste artikel: de zoektocht naar een inclusieve cultuur op de werkvloer. Waar diversiteit gaat over het volledige spectrum aan menselijke verschillen van medewerkers die binnen een organisatie werken, is inclusiviteit de omgeving die deze verschillen accepteert en omarmt...
Dit artikel gaat over de coachende houding en mindset. Hoe kun je als leidinggevende achterover leunen, net als een coach? Hoe kun je je medewerker zelf verantwoordelijkheid laten nemen voor zijn problemen, voor zijn taak en zijn werkplezier?...
Hier is sprake van een paradox in coachend leiderschap, want de manager bepaalt gewoonlijk het salaris, vormt de sleutel tot promotie, maar hanteert ook de bijl. Dat is in orde zolang je denkt dat verstandig gebruik van straf en beloning de enige manier is om anderen te motiveren....
Tijdens het schrijven van dit artikel wil ik mijn lezers bij mijn proces betrekken. Ik probeer me voor te stellen wie er bij me aan tafel zou kunnen zitten. Ben je CEO en vraag je je af hoe je met coaching een bijdrage kan leveren aan je organisatie? Ben je een coach die tevreden is met de individuele coachingsrelaties in zijn werk, maar die gefrustreerd is over het feit dat hij niet meer impact heeft op de organisaties die hem inhuren?