Compassievraagstukken vormen een belangrijk deel van het aandachtsveld van alle mogelijke hulp- en dienstverleners: medisch, paramedisch, vrijwilligers, mantelzorgers, geestelijk verzorgers, families en vrienden, buren, en van de coach...
Door een tegenslag in mijn gezondheid moest ik afscheid nemen van mijn carrière als concertpianist, nadat ik drie keer op het podium voor een volle zaal bewusteloos raakte. Omdat ik in de jaren tachtig hulpverlener voor aidspatiënten was, lag het vervolg voor de hand: ik boog mijn werk om naar dienstverlening en beslist ook hulpverlening, daar had ik al ervaring in en grote affiniteit mee. Ik moest afscheid nemen van het geven van concerten en van het lesgeven als pianodocent. Dan kon...
Een van de dagelijkse momenten waarop ik met compassie worstel, is wanneer ik het nieuws lees in de krant of op het internet. Of het nieuws beluister, vooral in de auto wanneer ik alleen ben want dan schetter ik wat af...
Op de dag dat ik dit artikel schreef, maakte ik een heerlijke lange wandeling. Zonovergoten landschap, amper wind, kortom: het ideale wandelweer. Twente op zijn best. Achter mij loopt een goede bekende, iemand die ik graag spreek over de zoektocht naar verbinding tussen mensen...
In dit artikel ga ik in op compassie gekoppeld aan geluk, medelijden en meeleven, en grenzen. Ik spiegel ze ook aan Henri Nouwens ‘Wounded Healer’. In het artikel 'Compassiewerkers aan het woord' kom je in exact dezelfde volgorde tegen wat mijn gasten hierover vertellen vanaf de werkvloer...
Nu zijn mijn vijftien gasten, allen compassiewerkers, aan het woord. Het zijn allemaal mensen van de werkvloer. Aan hen geef ik heel graag een podium. Het waren indringende gesprekken over compassie in de praktijk, over confrontaties met compassie, en over de moed die zij nodig hebben...
Ik nodig je uit om compassie breder te zien dan iets verhevens, iets gewensts, of anderzijds als iets softs, misschien zelfs als onbereikbaar, of als iets wat zich alleen tot ieders eigen leven zou beperken.